Και ποιος μπορεί να ορίσει τι σημαίνουν αυτοί οι δύο όροι;
Πολλές φορές οι υποτιθέμενοι «λογικοί» προχωρούν σε πράξεις πέρα από κάθε εξήγηση και εκείνοι που έχουν στιγματιστεί ως ψυχικά ασθενείς να βαδίζουν σε πιο ασφαλή μονοπάτια.
Σε αυτό το αιώνιο ερώτημα που απασχολεί την επιστήμη της ψυχιατρικής προσπάθησε να απαντήσει ο Αμερικανός καθηγητής ψυχολογίας Ντέιβιντ Ρόζενχαν (1929-2012).
Σε αυτό το αιώνιο ερώτημα που απασχολεί την επιστήμη της ψυχιατρικής προσπάθησε να απαντήσει ο Αμερικανός καθηγητής ψυχολογίας Ντέιβιντ Ρόζενχαν (1929-2012).
Και μάλιστα ο τρόπος που το έκανε ήταν τόσο ριζοσπαστικός που δημιούργησε σκάνδαλο στην εποχή του.
Το «πείραμα Ρόζενχαν» είναι ένα διάσημο πείραμα το οποίο οργάνωσε και πραγματοποίησε το 1972 ο Αμερικανός καθηγητής ψυχολογίας και αποσκοπούσε στην διερεύνηση της εγκυρότητα της ψυχιατρικής διάγνωσης και το κατά πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν να μπεις σε ένα ίδρυμα αλλά και τι χρειαζόταν να κάνεις για να βγεις.
Τα αποτελέσματα της έρευνας του διάσημου πλέον πειράματος δημοσιεύτηκαν το 1973 στο επιστημονικό περιοδικό Science σε άρθρο με τον τίτλο «Υγιείς σε μέρη για παράφρονες» (On Being Sane in Insane Places).
Το «πείραμα Ρόζενχαν» είναι ένα διάσημο πείραμα το οποίο οργάνωσε και πραγματοποίησε το 1972 ο Αμερικανός καθηγητής ψυχολογίας και αποσκοπούσε στην διερεύνηση της εγκυρότητα της ψυχιατρικής διάγνωσης και το κατά πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν να μπεις σε ένα ίδρυμα αλλά και τι χρειαζόταν να κάνεις για να βγεις.
Τα αποτελέσματα της έρευνας του διάσημου πλέον πειράματος δημοσιεύτηκαν το 1973 στο επιστημονικό περιοδικό Science σε άρθρο με τον τίτλο «Υγιείς σε μέρη για παράφρονες» (On Being Sane in Insane Places).
Το άρθρο με τα συμπεράσματα του πειράματος προκάλεσε αίσθηση στην κοινή γνώμη και πυροδότησε συζητήσεις μεταξύ των ειδικών.
Ο Ρόζενχαν στο άρθρο του αμφισβητούσε ευθέως την εγκυρότητα της ψυχιατρικής διαγνωστικής διαδικασίας ενώ δεν δίστασε να καταγγείλει τις απάνθρωπες συνθήκες που επικρατούσαν στις ψυχιατρικές κλινικές αλλά και τον στιγματισμό που υφίσταντο οι νοσηλευόμενοι σε αυτές.
Η δεύτερη φάση του πειράματος: Αν πούμε ότι είσαι σχιζοφρενής, τότε είσαι!
Αυτό που διαπίστωσε ο Ρόζενχαν από τη μελέτη των στοιχείων μετά τη νοσηλεία των συνεργατών του ήταν ότι οι εργαζόμενοι και οι γιατροί στα ιδρύματα, από τη στιγμή που κάποιος έχει διαγνωστεί με σχιζοφρένεια, μετέφραζαν τα βιογραφικά και τις μετέπειτα κινήσεις τους σύμφωνα με τις επικρατούσες αντιλήψεις της εποχής για την αιτιοπαθολογία και την φύση της σχιζοφρένειας.
Την υπεράσπιση της θεσμικής ψυχιατρικής απέναντι στο άρθρο του Ρόζενχαν που είχε ανάψει φωτιές ανέλαβε ο Ρόμπερτ Σπίτσερ, ερευνητής βιομετρικής στο πανεπιστήμιο Κολούμπια και πρόεδρος της επιτροπής που είχε αναλάβει να φέρει εις πέρας την τρίτη αναθεώρηση του Διαγνωστικού και στατιστικού εγχειριδίου των ψυχικών διαταραχών, την βίβλο δηλαδή της αμερικανικής ψυχιατρικής εταιρείας.
Ο Σπίτσερ κατηγόρησε τον Ρόζενχαν ότι χρησιμοποίησε μη-επιστημονικά αποδεκτές μεθόδους έρευνας (ψευδοασθενείς) και ότι έβγαλε βεβιασμένα συμπεράσματα.
Τι παρατήρησε η Σλέιτερ στην έρευνά της;
Οι ψυχίατροι ήταν κατά κανόνα ευγενικοί απέναντί της, με ειλικρινή διάθεση να την βοηθήσουν, και πουθενά δεν συνάντησε την απαξιωτική συμπεριφορά του προσωπικού που στιγμάτιζε στην μελέτη του ο Ρόζενχαν.
Κανείς από τους ψυχιάτρους που την εξέτασαν δεν θεώρησε ότι υπήρχε αναγκαιότητα εισαγωγής της στο νοσοκομείο.
Πείραμα Ρόζενχαν, φάση πρώτη: Οι ψυχολόγοι, ο φοιτητής, ο ζωγράφος και η νοικοκυρά
Το πείραμα του Ρόζενχαν χωρίστηκε σε 2 φάσεις.
Το πείραμα του Ρόζενχαν χωρίστηκε σε 2 φάσεις.
Ο Αμερικανός καθηγητής ήταν πεπεισμένος ότι οι ιατρικοί ορισμοί των ψυχικών παθήσεων ήταν ασαφείς και ήταν σχεδόν απόλυτα εξαρτημένοι από τις «παραξενιές» του κάθε γιατρού.
Αποφάσισε λοιπόν να διαπιστώσει ο ίδιος κατά πόσο οι ψυχίατροι μπορούσαν να διακρίνουν τη διαφορά μεταξύ «λογικών» και «τρελών» ανθρώπων στέλνοντας οκτώ δικούς του ανθρώπους στα επείγοντα περιστατικά, με υποτιθέμενο σύμπτωμα ότι άκουγαν μια φωνή που να λέει «άδειος», «κούφιος» και «γδούπος».
Μεταξύ των συμμετεχόντων ήταν ένας φοιτητής ψυχολογίας, τρεις ψυχολόγοι, ένας παιδίατρος, ένας ψυχίατρος, ένας ζωγράφος και μία νοικοκυρά.
Αποφάσισε λοιπόν να διαπιστώσει ο ίδιος κατά πόσο οι ψυχίατροι μπορούσαν να διακρίνουν τη διαφορά μεταξύ «λογικών» και «τρελών» ανθρώπων στέλνοντας οκτώ δικούς του ανθρώπους στα επείγοντα περιστατικά, με υποτιθέμενο σύμπτωμα ότι άκουγαν μια φωνή που να λέει «άδειος», «κούφιος» και «γδούπος».
Μεταξύ των συμμετεχόντων ήταν ένας φοιτητής ψυχολογίας, τρεις ψυχολόγοι, ένας παιδίατρος, ένας ψυχίατρος, ένας ζωγράφος και μία νοικοκυρά.
Όλοι οι «ασθενείς» παρουσιάστηκαν σε διαφορετικά ψυχιατρικά νοσοκομεία διασκορπισμένα σε πέντε πολιτείες των Η.Π.Α. Μεταξύ των οποίων υπήρχαν δημόσια νοσοκομεία χαμηλού προϋπολογισμού, αλλά και ονομαστά πανεπιστημιακά νοσοκομεία, καθώς και μία πανάκριβη ιδιωτική κλινική.
Εκτός από τις υποτιθέμενες ακουστικές ψευδαισθήσεις, οι δήθεν ασθενείς απαντούσαν με απόλυτη ειλικρίνεια σε όλες τις σχετικές με τα βιογραφικά τους στοιχεία και την προσωπική τους ζωή ερωτήσεις.
Εκτός από τις υποτιθέμενες ακουστικές ψευδαισθήσεις, οι δήθεν ασθενείς απαντούσαν με απόλυτη ειλικρίνεια σε όλες τις σχετικές με τα βιογραφικά τους στοιχεία και την προσωπική τους ζωή ερωτήσεις.
Εντούτοις, σε όλες τις περιπτώσεις οι ψυχίατροι διέγνωσαν σχιζοφρένεια και σ’ αυτόν που απευθύνθηκε στο ιδιωτικό νοσοκομείο μανιοκαταθλιπτική ψύχωση. Αποφάνθηκαν επίσης ότι όλοι οι «ασθενείς» χρήζουν νοσηλείας σε ψυχιατρικό τμήμα.
Οι συνεργάτες του Ρόζενχαν αμέσως μετά την εισαγωγή τους, άρχισαν να συμπεριφέρονται φυσιολογικά, να είναι φιλικοί και συνεργάσιμοι με το προσωπικό, και να δηλώνουν σε κάθε ευκαιρία ότι αισθάνονται καλά και ότι δεν έχουν πλέον ακουστικές ψευδαισθήσεις.
Οι συνεργάτες του Ρόζενχαν αμέσως μετά την εισαγωγή τους, άρχισαν να συμπεριφέρονται φυσιολογικά, να είναι φιλικοί και συνεργάσιμοι με το προσωπικό, και να δηλώνουν σε κάθε ευκαιρία ότι αισθάνονται καλά και ότι δεν έχουν πλέον ακουστικές ψευδαισθήσεις.
Παρέμειναν, παρ’ όλα αυτά, νοσηλευόμενοι από 7 έως 52 ημέρες, και όλοι τους αναγκάσθηκαν να παραδεχθούν ότι ήταν ψυχικά ασθενείς και να πάρουν ψυχοφάρμακα. Τα οποία βέβαια έφτυναν στις τουαλέτες χωρίς να γίνονται αντιληπτοί από το προσωπικό, όπως έκαναν και άλλοι νοσηλευόμενοι.
Μετά το πέρας της νοσηλείας τους έλαβαν εξιτήριο με την πανομοιότυπη διάγνωση «σχιζοφρένεια σε αποδρομή», διάγνωση η οποία κατά τον Ρόζενχαν υποδηλώνει ότι για τους ψυχιάτρους η σχιζοφρένεια δεν είναι ποτέ εντελώς θεραπεύσιμη, αλλά μπορεί μόνον να παρουσιάζει κάποιες περιοδικές υφέσεις.
Μετά το πέρας της νοσηλείας τους έλαβαν εξιτήριο με την πανομοιότυπη διάγνωση «σχιζοφρένεια σε αποδρομή», διάγνωση η οποία κατά τον Ρόζενχαν υποδηλώνει ότι για τους ψυχιάτρους η σχιζοφρένεια δεν είναι ποτέ εντελώς θεραπεύσιμη, αλλά μπορεί μόνον να παρουσιάζει κάποιες περιοδικές υφέσεις.
Αυτό που διαπίστωσε ο Ρόζενχαν από τη μελέτη των στοιχείων μετά τη νοσηλεία των συνεργατών του ήταν ότι οι εργαζόμενοι και οι γιατροί στα ιδρύματα, από τη στιγμή που κάποιος έχει διαγνωστεί με σχιζοφρένεια, μετέφραζαν τα βιογραφικά και τις μετέπειτα κινήσεις τους σύμφωνα με τις επικρατούσες αντιλήψεις της εποχής για την αιτιοπαθολογία και την φύση της σχιζοφρένειας.
Τους συμπεριφέρονταν σαν σχιζοφρενείς γιατί τους βάφτισαν ως τέτοιους.
Όταν τα αποτελέσματα του πειράματος άρχισαν να γίνονται γνωστά, ένα εξειδικευμένο στην έρευνα πανεπιστημιακό νοσοκομείο προκάλεσε τον Ρόζενχαν ανακοινώνοντας επίσημα ότι κανένας συνεργάτης του καθηγητή δεν θα μπορούσε ποτέ να εξαπατήσει το δικό του προσωπικό.
Ένα από τα ιδρύματα που παρουσιάστηκαν συνεργάτες του Ρόζενχαν
Ο Ρόζενχαν ήρθε σε επαφή μαζί τους και τους πρότεινε να προσπαθήσουν να εντοπίσουν τον ή τους «ασθενείς» που θα έστελνε στους επόμενους τρεις μήνες. Εκείνοι δέχθηκαν την πρόκληση, με αποτέλεσμα το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα από τα 193 άτομα που προσήλθαν για εξέταση στο νοσοκομείο τους τα 41 να χαρακτηριστούν ως «ψευδοασθενείς» και τα 42 ως «ύποπτα προσποίησης».
Το κωμικοτραγικό όμως της υπόθεσης ήταν ότι ο Ρόζενχαν δεν είχε αποστείλει κανέναν ψευδοασθενή.
Ο Ρόζενχαν ήρθε σε επαφή μαζί τους και τους πρότεινε να προσπαθήσουν να εντοπίσουν τον ή τους «ασθενείς» που θα έστελνε στους επόμενους τρεις μήνες. Εκείνοι δέχθηκαν την πρόκληση, με αποτέλεσμα το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα από τα 193 άτομα που προσήλθαν για εξέταση στο νοσοκομείο τους τα 41 να χαρακτηριστούν ως «ψευδοασθενείς» και τα 42 ως «ύποπτα προσποίησης».
Το κωμικοτραγικό όμως της υπόθεσης ήταν ότι ο Ρόζενχαν δεν είχε αποστείλει κανέναν ψευδοασθενή.
Έτσι, η δεύτερη φάση της έρευνας επιβεβαίωσε πανηγυρικά τα συμπεράσματα της πρώτης:
Η ψυχιατρική δεν ήταν σε θέση να διακρίνει με απόλυτη σιγουριά ένα άτομο που δεν έχει κάποια ψυχική νόσο από έναν ψυχικά ασθενή.
Η ίδια η ψυχιατρική δηλαδή δεν γνώριζε δηλαδή τι ακριβώς ήταν η ψυχική αρρώστια και δεν είχε τα κατάλληλα εργαλεία για να προβεί σε διαγνώσεις.
Την υπεράσπιση της θεσμικής ψυχιατρικής απέναντι στο άρθρο του Ρόζενχαν που είχε ανάψει φωτιές ανέλαβε ο Ρόμπερτ Σπίτσερ, ερευνητής βιομετρικής στο πανεπιστήμιο Κολούμπια και πρόεδρος της επιτροπής που είχε αναλάβει να φέρει εις πέρας την τρίτη αναθεώρηση του Διαγνωστικού και στατιστικού εγχειριδίου των ψυχικών διαταραχών, την βίβλο δηλαδή της αμερικανικής ψυχιατρικής εταιρείας.
Ο Σπίτσερ κατηγόρησε τον Ρόζενχαν ότι χρησιμοποίησε μη-επιστημονικά αποδεκτές μεθόδους έρευνας (ψευδοασθενείς) και ότι έβγαλε βεβιασμένα συμπεράσματα.
Παραποίησε όμως αρκετές φορές τα λεγόμενα του Ρόζενχαν και εντέχνως προσπάθησε να στρέψει την προσοχή από το πρόβλημα εγκυρότητας της ψυχιατρικής διάγνωσης στο πρόβλημα αξιοπιστίας της.
Ο Σπίτσερ αναγνώριζε όμως ότι ο βαθμός αξιοπιστίας των περισσότερων ψυχιατρικών διαγνωστικών κατηγοριών ήταν μετά βίας αποδεκτός. Και αυτή ήταν η νίκη του Ρόζενχαν.
Η επανάληψη του πειράματος 40 χρόνια μετά
Το περίφημο πείραμα του Ρόζενχαν προσπάθησε να επαναλάβει 40 χρόνια μετά η ψυχολόγος και συγγραφέας εκλαϊκευμένων επιστημονικών βιβλίων Λόρεν Σλέιτερ.
Η επανάληψη του πειράματος 40 χρόνια μετά
Το περίφημο πείραμα του Ρόζενχαν προσπάθησε να επαναλάβει 40 χρόνια μετά η ψυχολόγος και συγγραφέας εκλαϊκευμένων επιστημονικών βιβλίων Λόρεν Σλέιτερ.
Η Σλέιτερ εμφανίστηκε σε οκτώ νοσοκομεία στην Αμερική λέγοντας, ότι εδώ και κάποιο διάστημα ακούει μια φωνή να της επαναλαμβάνει την λέξη «thud». Χωρίς ωστόσο να αναφέρει κανένα άλλο σύμπτωμα.
Τι παρατήρησε η Σλέιτερ στην έρευνά της;
Οι ψυχίατροι ήταν κατά κανόνα ευγενικοί απέναντί της, με ειλικρινή διάθεση να την βοηθήσουν, και πουθενά δεν συνάντησε την απαξιωτική συμπεριφορά του προσωπικού που στιγμάτιζε στην μελέτη του ο Ρόζενχαν.
Κανείς από τους ψυχιάτρους που την εξέτασαν δεν θεώρησε ότι υπήρχε αναγκαιότητα εισαγωγής της στο νοσοκομείο.
Σχεδόν όλοι τους όμως «διέγνωσαν», μετά από μια σύντομη συνέντευξη που σε καμία περίπτωση δεν ξεπέρασε τα δεκατρία λεπτά, κατάθλιψη με ψυχωτικά χαρακτηριστικά ή ψυχωτική κατάθλιψη και της συνταγογράφησαν με μεγάλη ευκολία αντιψυχωτικά και αντικαταθλιπτικά φάρμακα.
Το «πείραμα» της Σλέιτερ δεν έχει τις προδιαγραφές ενός επιστημονικού πειράματος. Ωστόσο καταδεικνύει πως παρά τις όποιες προόδους, η εγκυρότητα της ψυχιατρικής διάγνωσης παραμένει και στις μέρες μας προβληματική.
Το «πείραμα» της Σλέιτερ δεν έχει τις προδιαγραφές ενός επιστημονικού πειράματος. Ωστόσο καταδεικνύει πως παρά τις όποιες προόδους, η εγκυρότητα της ψυχιατρικής διάγνωσης παραμένει και στις μέρες μας προβληματική.
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ Ο ΡΟΖΕΝΧΑΝ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΠΕΙΡΑΜΑ... ΚΑΘΩΣ ΟΙ "ΨΥΧΙΑΤΡΟΙ" ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΥΝΤΟΜΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΚΡΟΑΣΗΣ ΤΟΥ "ΑΣΘΕΝΗ" ΚΑΙ ΒΑΣΕΙ ΤΩΝ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ, ΒΓΑΖΟΥΝ ΤΗΝ "ΔΙΑΓΝΩΣΗ" ΒΑΣΕΙ ΤΟΥ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΟΥ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΥ ΤΩΝ "ΨΥΧΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ", ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ DSM ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΩΣ ΑΥΞΑΝΕΙ ΣΕ ΟΓΚΟ ΑΠΟ ΝΕΕΣ ΨΥΧΙΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ.
ΒΕΒΑΙΩΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΠΑΡΑΔΕΧΟΝΤΑΙ ΟΤΙ « Η ΕΝΤΑΞΗ ΜΙΑΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΤΑΞΗ ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΕΙ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ"…!!!
ΠΡΑΓΜΑΤΙ, ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΑΡΚΕΙ ΜΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΩΣΤΕ Ο ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΣΤΗΝ ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΗΣΗ ΤΗΣ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ.
ΤΩΡΑ ΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ "ΨΥΧΗ" ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΩΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΥΝΙΣΤΟΥΝ ΧΗΜΙΚΑ, ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ...
ΕΠΙΣΗΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΜΕ ΜΕ ΠΟΙΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΗΘΩΡΑ ΤΩΝ ΨΥΧΟΦΑΡΜΑΚΩΝ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΟΜΩΣ ΑΚΟΥΜΠΟΥΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ ΛΑΘΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ ΛΟΓΩ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗΣ ΑΓΩΓΗΣ.
ΟΥΤΕ ΘΑ ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΑΝ Η ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ -ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΑΠΟ ΚΟΚΤΕΙΛ ΦΑΡΜΑΚΩΝ- ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ Ή ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΒΛΑΒΗ ΣΤΟΝ ΑΣΘΕΝΗ.-
ΟΥΤΕ ΘΑ ΑΝΑΦΕΡΘΩ ΣΤΟ ΠΩΣ ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΤΑ ΨΥΧΟΦΑΡΜΑΚΑ ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΛΑΜΒΑΝΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΛΛΕΣ ΣΩΜΑΤΙΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ. ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ
ΘΑ ΜΕΙΝΩ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΟΤΙ ΤΑ ΠΟΣΟΣΤΑ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΨΥΧΟΦΑΡΜΑΚΑ ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΙ ΡΑΓΔΑΙΑ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΤΑ ΚΑΤΕΒΑΖΟΥΝ ΣΑΝ... ΚΑΡΑΜΕΛΕΣ... ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΞΕΡΟΥΝ ΟΥΤΕ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ, ΟΥΤΕ ΠΟΥ ΠΑΝΕ, ΧΩΡΙΣ ΣΤΟΧΟΥΣ, ΧΩΡΙΣ ΟΡΑΜΑ... ΧΩΡΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΕΝΟΙ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ.
ΑΡΓΑ Ή ΓΡΗΓΟΡΑ ΚΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΟΥΝ ΟΤΙ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΦΑΥΛΟ ΚΥΚΛΟ ΠΟΥ ΑΔΥΝΑΤΟΥΝ ΝΑ ΒΓΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΟΡΕΣ Η ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΔΙΑ ΒΙΟΥ....
ΝΕΑ ΦΑΡΜΑΚΑ- ΝΕΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΚΑΙ Μια κοινωνία ουσιοεξαρτημένη και σε “καταστολή"... ΠΟΥ ΠΑΜΕ;;;
ΓΙΑΤΙ;;;
ΓΙΑΤΙ;;;
ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΙΤΙΑ !!
ΓΙΑΤΙ... ΑΝ ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΟΛΟ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΙΑΒΙΩΝΟΥΜΕ,
ΑΝ ΔΕΝ ΕΠΑΝΑΦΕΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΜΑΣ ΑΞΙΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΔΟΜΕΙΤΑΙ Η ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΜΑΣ ΩΣ ΝΟΗΜΟΝΑ ΟΝΤΑ,
ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΙ ΝΑ ΧΑΝΟΥΜΕ ΣΥΝΕΧΩΣ ΤΟ ΣΘΕΝΟΣ ΜΑΣ, ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ Α-ΣΘΕΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΙ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΘΑ ΕΜΦΑΝΙΣΟΥΜΕ ΨΥΧΙΚΑ, Ή ΣΩΜΑΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΚΑΘΟΔΟ ΜΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΦΘΟΡΑ.
ΓΙ ΑΥΤΟ...ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΑΝΑΦΕΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΥΓΕΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ "Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΑΡΜΟΝΙΑ ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΥΛΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΥ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΚΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ"
ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΟΛΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΜΑΣ ΔΟΜΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΜΕ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ.
ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ
ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ
Η ΕΞΥΓΙΑΝΣΗ ΤΟΥ ΟΛΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
(ΤΡΟΦΗ, ΓΗ, ΝΕΡΟ, ΑΕΡΑΣ κτλ)
ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ ΜΑΣ
ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ
ΔΙΟΤΙ ΕΚΕΙ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ
Η ΠΗΓΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΕΙΩΝ.
ΝΑ ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΣΕΙ ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ
ΒΑΣΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ ΚΑΙ ΑΡΧΩΝ
ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΤΗΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑΣ ΜΑΣ
ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ ΜΑΣ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΗ
ΝΑ ΕΠΑΝΑΦΕΡΕΙ ΤΟ ΣΘΕΝΟΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ
ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ, ΤΗΝ ΙΣΧΥ ΤΟΥΣ,
ΔΙΑΝΕΜΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΜΑΣ- ΚΙ ΟΧΙ ΧΡΕΟΣ-
ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΥΛΙΚΑ.
ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ Η ΕΛΛΑΣ
ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΗΘΕΙ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ.
ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΝΑ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΦΥΣΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΜΑΣ
ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΝΑ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΦΥΣΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΜΑΣ
ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ!
Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!
Η ΕΝΩΣΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ.
ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΑ
ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ!
ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ!
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Σε ένα περιβάλλον που έχει δεχτεί πληθώρα παρεμβάσεων ιδιαίτερα τους τελευταίους αιώνες της λεγόμενης βιομηχανικής επανάστασης, δεν επηρεάζεται μόνο το σαρκίο αλλά και η ψυχή του ανθρώπου.
Πώς αντιμετωπίζονται οι ψυχικές ασθένειες σήμερα;
Γιατί υπάρχει τεράστια έξαρση αυτόν στην εποχή μας;
Ποια η σχέση του μάρκετινγκ με την ψυχική υγεία;
Θεραπεύονται οι ψυχικά ασθενείς ή διαιωνίζεται η κατάστασή τους;
Ποιος είναι ο στόχος και οι μέθοδοι της Νέας Τάξης Πραγμάτων;
Πώς θα αντιμετωπίσουμε αυτή την απειλή;
Ο ΑΜΦΙΔΡΟΜΟΣ ΔΙΑΥΛΟΣ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΕΝΔΥΝΑΜΩΣΗ ΤΟΥ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΥ ΜΑΣ ΠΕΔΙΟΥ
ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΦΟΡΕΑ "ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ" ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΤΕΘΕΙ ΣΤΟΝ ΑΡΕΙΟ ΠΑΓΟ ΜΕ ΑΡ. ΠΡΩΤ. 04-09-2015
ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ Η ΜΗ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥΣ ΕΠΙΦΕΡΕΙ ΝΟΜΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ.
